Η ακράτεια ούρων αποτελεί διαταραχή της λειτουργίας της ούρησης με δυνητικά σοβαρές ψυχοσωματικές και κοινωνικοοικονομικές επιπτώσεις για τους επηρεαζόμενους αλλά, και σημαντικού βαθμού επιβάρυνση του άμεσου περιβάλλοντος τους (1,2,3,4,5,6,7). Απο επιδημιολογική άποψη, ο επιπολασμός (prevalence), η επίπτωση-συχνότητα (incidence) καθώς και ο ρυθμός αυτόματης υποχώρησης (remission rate), αποτελούν τα κύρια μέτρα εκτίμησης του μεγέθους και σκιαγράφησης της εξέλιξης του προβλήματος.